- 张口便咬
- zhāng kǒu biàn yǎoылғи соқтыға сөйлеу, әмісе тисе сөйлеу, ылғи мұқата сөйлеу, әмісе кекей сөйлеу, ылғи тілінің сұғын қадай сөйлеу, қашан да тілін сүйектен өткізе сөйлеу; тілі сұқты, тілі ащы, тілі мірдің оғындай, тілі сүйектен өтетін
Қытайша-қазақша идиомдар (чэңюй).